27 kwietnia 2023 r. opublikowano ustawę z dnia 26 stycznia 2023 r. o zmianie ustaw w celu likwidowania zbędnych barier administracyjnych i prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 803). Ustawa weszła w życie, co do zasady, 12 maja 2023 r. Na mocy nowelizacji zmianie uległy niektóre przepisy ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących. Wśród najważniejszych modyfikacji w tym zakresie należy wskazać określenie, że działalność handlową i usługową można realizować w ramach inwestycji mieszkaniowej pod warunkiem, że przeznaczona na nią powierzchnia użytkowa nie będzie mniejsza niż 5% i nie przekroczy 20% powierzchni użytkowej mieszkań (wcześniej określona była jedynie górna granica 20%).
Rozszerzono katalog inwestycji mieszkaniowych, które mogą być sprzeczne ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Dodano tu inwestycje realizowane na terenach, na których jest lub może być zlokalizowany obiekt handlowy o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2, oraz takie, na których jest zlokalizowany budynek biurowy.
Wydłużono termin, po upływie którego wygasa uchwała o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej, z 3 do 6 lat (uchwała wygasa, jeśli w tym terminie decyzja o pozwoleniu na budowę tej inwestycji mieszkaniowej nie stała się ostateczna).
W ustawie wskazano, że dla inwestycji mieszkaniowej określa się minimalny udział powierzchni terenu biologicznie czynnego, wynoszący 25% powierzchni terenu inwestycji mieszkaniowej, przy czym co najmniej 50% terenu biologicznie czynnego ma stanowić ogólnodostępny, nieogrodzony, urządzony teren wypoczynku oraz rekreacji lub sportu. Co więcej, wprowadzono obowiązek określenia minimalnej liczby miejsc postojowych, wynoszącej 1,5-krotność liczby mieszkań przewidzianej do realizacji w ramach inwestycji mieszkaniowej (w lokalnych standardach urbanistycznych rada gminy może ustalić wyższy wskaźnik miejsc postojowych).
Odrębne wymagania określono dla inwestycji mieszkaniowych zlokalizowanych w zabudowie śródmiejskiej. Dla takich inwestycji minimalny udział powierzchni terenu biologicznie czynnego wynosi 12,5% powierzchni terenu inwestycji mieszkaniowej. Natomiast liczba miejsc postojowych ma być co najmniej równa liczbie mieszkań przewidzianej do realizacji w ramach inwestycji mieszkaniowej (w lokalnych standardach urbanistycznych rada gminy może ustalić wyższy wskaźnik miejsc postojowych).